Piękne, ambitne, nieodgadnione. Kobiety Kossaków żyły w cieniu artystów malarzy, chociaż to one były majętne i dobrze urodzone i to za ich posag Kossakowie kupowali swoje siedziby. Dostojne matrony i matki, które same siebie nazywały kurami domowymi, buntowniczki, malarki i literatki, chcące za wszelką cenę wyjść z cienia by pokazać swój własny talent. <
> Głównymi bohaterkami opowieści są kobiety związane z Kossakami: Aniela z Kurnatowskich Gałczyńska - teściowa Juliusza, Zofia z Gałczyńskich Kossakowa - żona Juliusza i seniorka rodu, Zofia z Kossaków Romańska i Jadwiga z Kossaków Unrużyna - córki Zofii i Juliusza, Maria z Kisielnickich Kossakowa - żona Wojciecha, synowa Juliusza, Anna z Kisielnickich Kossakowa - żona Tadeusza, synowa Juliusza oraz najmłodsze pokolenie: Jadwiga Witkiewiczowa, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Magdalena Samozwaniec i Zofia Kossak - wnuczki Juliusza. <
> W książce wykorzystano niepublikowane materiały, wśród których znalazły się między innymi: Pamiętniki Anieli z Kurnatowskich Gałczyńskiej, Zapiski z okresu wojny Magdaleny Samozwaniec, korespondencja Marii Kossakowej, listy jej syna Jerzego i zięciów (mężów Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Magdaleny Samozwaniec), listy Marii do wnuczki Teresy Starzewskiej, córki Magdaleny Samozwaniec, a także bogate archiwum Zofii Kossak.